เสียงนกกระจอก

นกจาบธรรมดา เป็นนกสร้างรังที่ดีที่สุดในกลุ่มนก รังของมันทำด้วยหญ้ามะพร้าวใบตาล ... นกชนิดนี้มีลักษณะคล้ายนกกระจอกตัวผู้มีขนสีเหลืองตัวเมียมีขนสีน้ำตาลเทาและมีขอบสีดำกว้าง ทั่วร่างกาย

นกจาบธรรมดา กินได้ทั้งสัตว์และพืชเช่นหนอนตั๊กแตนตั๊กแตนผีเสื้อ ... พืชเช่นข้าวฟ่างเมล็ดหญ้าถั่วลิสงและเมล็ดพืชป่า

กบนา ในปัจจุบันฉลาดขึ้นและจำนวนของพวกมันก็ลดลงอย่างมากเช่นกัน เพื่อให้สามารถล่าได้นอกเหนือจากวิธีการเช่นการตกปลาการดักจับ ปัจจุบันวิธีการจับสัตว์ชนิดนี้ก็ทันสมัยมากขึ้นเช่นกัน ใช้เครื่องเล่น mp3 เล่นเพลงพร้อมเสียงกบสีบรอนซ์ที่บันทึกไว้ ล่อพวกมันเข้ามาในพื้นที่เพื่อดักจับพวกมันแล้วจับพวกมันได้ง่ายขึ้น

นกพญาไฟคอเทา กินแมลงเป็นหลักเมื่อพวกมันล่าพวกมันมักเกาะอยู่บนกิ่งไม้ที่มีใบไม้น้อย ๆ ระบายอากาศจากนั้นมองไปรอบ ๆ เมื่อพวกมันเห็นเหยื่อมันจะเริ่มบินไปรอบ ๆ เหยื่อเพื่อจับเหยื่อ. ฤดูทำรังมักจะเกิดขึ้นแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ แต่เป็นที่นิยมในเดือนกุมภาพันธ์ถึงสิงหาคมของทุกปี แม่นกแต่ละชุดวางไข่ 3-8 ฟอง พ่อแม่ผลัดกันฟักไข่จนกระทั่งไข่ฟักเป็นตัว

ขนาด 17cm. ตัวเมียคอดำและตัวผู้ที่มีแถบสีดำเข้มเป็นลักษณะที่ระบุได้ง่าย ขนสีเข้ม (ตัวเมียสีดำ) สามารถมองเห็นได้ในเที่ยวบินโดยมีขนที่ตัดกันหลายจุด การกระจายพันธุ์: ภูมิภาคในประเทศ สามารถเข้าถึงระดับความสูงประมาณ 1,600 เมตร สถานะ: สายพันธุ์การตั้งถิ่นฐาน ร่วมกัน ถิ่นที่อยู่: หญ้าแห้งพุ่มไม้รองและพื้นที่เพาะปลูก ทำรังในหญ้าวางไข่ 2-6 ฟอง

นกเขียวก้านตอง เป็นนกที่มีลำตัวปานกลางซึ่งเป็นที่รู้จักกันในหมู่นกเพียงประมาณครึ่งศตวรรษ นกตัวนี้มีเสียงร้องที่ไม่ดี แต่เพลงที่ขยันขันแข็งมีขนนกที่สวยงามหลายคนจึงเลือกที่จะยกมันขึ้นมาทั้งสองฉากและฟังเพลง. เป็นนกที่มีต้นกำเนิดมาจาก Ceylan (Ceylan) แต่เนื่องจากมีสีสันที่สวยงามเสียงร้องที่ดีจึงถูกเลือกให้เลี้ยงในประเทศแถบเอเชียยุโรปและปัจจุบันมีนกสายพันธุ์นี้อยู่ ส่วนใหญ่ของประเทศทั่วทั้งทวีป. ชื่อวิทยาศาสตร์ของ นกเขียวก้านตอง คือ CHLORROPSIO AURIFRONT แต่ในอดีตนักผสมพันธุ์นกไซง่อนเรียกมันว่า Verdin เนื่องจากในฝรั่งเศสเรียกว่า Verdin à front d’or. ตอนแรก นกเขียวก้านตอง ราคาสูงมากมี แต่คนรวยเท่านั้นที่เลี้ยงได้ ในช่วงทศวรรษ 1970 มีตลาดนกหายไป แต่ตั้งแต่ปี 1980 เป็นต้นมาบารอนก็ปรากฏตัวอีกครั้งด้วยคุณภาพมากมายแน่นอนว่าราคาจะต้องต่ำเพียงแค่อยู่ในงบประมาณของนักนกที่นิยม

เสียงไก่ป่าเสียงมาตรฐานถูกประมวลผลเพื่อขจัดเสียงรบกวน เหมาะสำหรับดักไก่ป่า ล่อและกระตุ้นไก่ป่าหาพื้นที่กับดัก

ขนาดตัว 30 ซม. มีปกสีดำมีจุดสีขาว ขนด้านนอกหางเป็นริ้วสีขาวมองเห็นได้ชัดเจนเมื่อบิน (โดยเฉพาะเมื่อบินถึงพื้น) เมื่อตกใจพวกมันบินขึ้นและได้ยินเสียงปีกกระพือปีกชัดเจนมาก มักหาอาหารบนพื้นดิน ไปเดี่ยวเป็นคู่หรือเป็นกลุ่ม นกหนุ่มมีสีเทาหม่นกว่า

พวกมันกินพืชเป็นหลักเช่นข้าวเมล็ดหญ้าเมล็ดข้าวโพดถั่วลูกเดือย ...

พวกมันทำรังบนกิ่งไม้ที่มีใบน้อยไม่สูงเกินไป รังถูกสร้างขึ้นอย่างเรียบง่ายจากหญ้าแห้ง วางไข่ 2 ฟอง ให้กำเนิดปีละ 2 ครั้ง

พ่อแม่นกอายุน้อยได้รับการเลี้ยงดูให้เติบโตเพื่อเลี้ยงตัวเองและแยกฝูงออกจากกัน

เพศผู้: หัวสีดำมีแถบสีขาวด้านหลังดวงตาและมีเครื่องหมายสีเหลืองเข้มบนขนระดับตติยภูมิ ตัวเมีย: หัวและหลังโดยทั่วไปเป็นสีเทา ทั้งสองมีท้องสีขาว
นกชนิดนี้ไม่ค่อยมีใครเก็บไว้เพราะเก็บยากมาก แต่ที่เวียดนามชอบนกชนิดนี้มาก

นกเอี้ยงสาลิกา เป็นที่รักของเจ้าของนกหลายคนเพราะมันเชื่องอ่อนโยนและน่ารัก โดยเฉพาะนกชนิดนี้สามารถเรียนรู้ที่จะพูดภาษามนุษย์ได้ หากคุณต้องการเลี้ยงสัตว์เลี้ยงไว้ในบ้านคุณสามารถเลือกเลี้ยงนกตัวนี้ได้ นกตัวนี้จะอยู่บ้านและไม่ไปไหน นอกจากนี้นกชนิดนี้ยังสามารถพูดภาษามนุษย์ได้เป็นอย่างดี

เป็นของตระกูลไก่น้ำมีขนาดตัว 27 ซม. น้ำหนัก 0.3-0.5kg. ระบุได้ง่ายผ่านสีลำตัวคือสีน้ำตาลแดงตาแดงขาสีแดงมีแถบดำใต้อก อาศัยอยู่ในหนองน้ำทุ่งนาสระน้ำทะเลสาบแม่น้ำลำธาร ... วางไข่ 3-6 ฟอง เป็นนกที่เกาะอยู่เป็นคู่ในช่วงฤดูผสมพันธุ์