นกอีลุ้ม ขนาดตัว 43cm. น้ำหนัก 0.3 กก. - 0.6 กก. ร่างกายมีท่าทางตั้งตรง เมื่อบินคอและขาจะยืดออก

เพศผู้: ขนนกมีสีดำอ่อนมีบิลสีเหลืองผิวฐานของบิลเป็นสีแดงและขาเป็นสีแดง

ตัวเมีย: สีน้ำตาลมีแถบสีเข้มกว่า ขาสีเหลืองหรือเขียว ของฉันเป็นสีเหลือง เมื่อพวกมันบินร่างกายทั้งหมดจะปรากฏเป็นสีน้ำตาลยกเว้นส่วนหลังที่เป็นริ้วและขาหน้าสีขาว

การกระจายพันธุ์: ภาคตะวันออกเฉียงเหนือภาคกลางและภาคใต้ภาคกลางและภาคใต้ ความสูงของการกระจายอาจสูงถึง 1,100 เมตร

มูลนิธิที่อยู่อาศัย: หนองน้ำจืดและนาข้าว สืบพันธุ์ตั้งแต่เดือนเมษายนถึงเดือนสิงหาคมวางไข่ 3-9 ฟอง ทำรังในหญ้าหนาแน่นเช่นกกกกข้าว ....

อาหาร: กินแมลงและสัตว์น้ำเช่นปลากุ้งกบ ...

ขนาดตัว 27 ซม. เมื่อบินจะเห็นแถบสีขาวกว้างที่ขอบปีกได้ง่าย เมื่อเกาะอยู่นกขาแดงแตกต่างจากนกชายฝั่งอื่น ๆ ยกเว้นนกตีนแดงซึ่งมีเท้าเป็นสีแดงหรือสีส้ม ขนมีสีน้ำตาลมากกว่าก้านสีแดง มักอยู่รวมกันเป็นกลุ่มเล็ก ๆ ในช่วงฤดูผสมพันธุ์: ส่วนท้องมีแถบสีเข้มจำนวนมาก นอกฤดูผสมพันธุ์: หลังมีเพียงสีน้ำตาลเทาส่วนอกมีแถบสีน้ำตาลบาง ๆ และมีสีน้ำตาลเทาแวววาวมาก นกหนุ่ม: ลำตัวด้านบนมีสีน้ำตาลมีจุดสีน้ำตาลเข้มหนาหลายจุด การร้องเพลง: ดัง ๆ ให้เกิดเสียง "tiu-hiu-hiu" พร้อมดนตรี

นกกางเขนดง เป็นที่รักของหลาย ๆ คนเพราะมีความสวยงามหรูหรา นอกจากนี้พวกเขายังมีเพลงที่ดีมากที่ทำให้หลายคนตกหลุมรักนกตัวนี้ อาหารนกยังไม่เรียกร้องมากเกินไป แม้แต่คนที่ไม่มีประสบการณ์ก็สามารถเก็บนกตัวนี้ไว้ได้

นกขมิ้นน้อย กระจายอยู่ในอินเดียพม่าไทยอินโดจีนและมาเลเซีย ในประเทศไทยนกชนิดนี้มักพบในป่าทึบและที่ราบป่า นกชนิดนี้มีขนสีเหลืองขอบดำผสมสีขาว นกเหล่านี้อาศัยอยู่เป็นคู่และกินสัตว์ขนาดเล็กเช่นหนอนตั๊กแตนและแมลงขนาดเล็กบางชนิด วางไข่ 2-4 ฟอง

ค้างคาวไม่ได้จัดอยู่ในประเภทสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมเนื่องจากเป็นสัตว์ที่บินได้

ค้างคาวยังไม่จัดเป็นนกเนื่องจากคลาสนี้ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม

พระเจ้าสร้างค้างคาวที่มีปีกเขี้ยวและขนเหมือนสัตว์ แต่พวกมันสามารถบินและให้นมลูกได้

ดังนั้นสัตว์เม็ดมะม่วงหิมพานต์ทั้งหมดจึงไม่เกี่ยวข้องกับค้างคาว ดังนั้นสัตว์ตัวนี้จึงเกลียดพระเจ้าที่ทำให้มันเป็นแบบนั้นอย่างโง่เขลา พวกเขาจึงนอนหลับและเอาตูดขึ้นฟ้าเพราะพวกเขาเกลียดพระเจ้าที่สร้างพวกมันขึ้นมาแบบนั้น

ขนาดตัว 20 ซม. จดจำได้ง่ายเนื่องจากลักษณะหงอนสีเทาที่ด้านหลังและส่วนหัวมีสีเหลืองใต้หาง แก้มเด็กไม่มีจุดสีเหลืองส่วนล่างของหางมีสีเหลืองซีดและเทา ร้องไห้: เพลงนี้ตลก (bulbi-bulbit bulbi-bulbit)
การกระจายพันธุ์: ในทุกภูมิภาคของประเทศ
สถานะ: พวกมันอาศัยอยู่และทำรังอยู่ทุกหนทุกแห่ง จำนวนมากมักพบเมื่อพวกมันกินอาหารเป็นฝูงใหญ่ในช่วงฤดูผสมพันธุ์ หมู่บ้านพื้นที่เพาะปลูกป่าละเมาะและขอบป่าสามารถขึ้นไปถึงระดับความสูงประมาณ 1,400 เมตร

ของครอบครัวนกกาเหว่าที่มีขนาดลำตัวเล็กกว่านกกาเหว่า จดจำได้ง่ายด้วยลำตัวสีน้ำตาลแดงเทาอมแดง มีขอบสีดำรอบคอ พวกมันอาศัยอยู่เป็นฝูงกินถั่วผลไม้และเมล็ดธัญพืช ทำรังบนกิ่งไม้ที่มีใบไม้น้อยใกล้ทุ่งนาหรือทุ่งหญ้าโล่งเพื่อความสะดวกในการหาอาหาร พวกมันวางไข่ 2 ฟองวาง 2 ครั้งต่อปี

นกกางเขนร้อง (ชื่อวิทยาศาสตร์ COPSYCHUS SAULARIS) เป็นนกป่าที่มีเสียงต่ำและมีน้ำเสียงไพเราะมากใคร ๆ ก็ชอบเลี้ยง เป็นนกประดับที่มีถิ่นกำเนิดในหมู่เกาะอินโดนีเซีย แต่ปัจจุบันมีอยู่ทั่วเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในประเทศไทยของเรามีตั้งแต่ภาคเหนือและภาคใต้เกือบทุกจังหวัด แต่เพลงนกมีค่าชนิดนี้มีอยู่มากมาย

นกชนิดนี้เป็นของครอบครัวนกกาเหว่า ระบุได้ง่ายด้วยสีลำตัวหลังสีเขียวปีกสีเขียวมีขอบสีน้ำตาลและสีขาว ช่องท้องเป็นสีฟ้าอ่อน ขามีสีแดงบิลเป็นสีขาวเงิน คอสีน้ำตาลแดง พวกมันเป็นนกที่กินผลไม้และเมล็ดพืช อาศัยอยู่ในป่าบนกิ่งไม้สูง วางไข่ 2-6 ฟอง อาศัยอยู่ในฝูงและฝูงสัตว์

คางคกเป็นญาติของกบทองสัมฤทธิ์ แต่คางคกมีผิวหยาบและมีท่าทางที่ช้ากว่ากบ คางคกมักจะร้องไห้ในคืนที่ฝนตกเพื่อเรียกหาคู่นอน คางคกกินแมลงขนาดเล็กและสัตว์ขนาดเล็กบางชนิดเป็นหลัก. ผิวหนังของคางคกมีสารพิษสูงโดยเฉพาะคางคกจะมีพิษมากที่สุดเมื่อคางคกตั้งท้อง ไข่คางคกมีพิษร้ายแรงและสามารถฆ่าคนได้หากกินเข้าไป