เสียงนกกะลิงเขียด ล่าสุดในปีนี้

ห่านสิงโตมีส่วนหัวขนาดใหญ่จะงอยปากสีดำเข้มหงอนสีดำและมีพัฒนาการที่ดีมากโดยเฉพาะในตัวผู้ ตาเล็กมีลักษณะเป็นสีน้ำตาลส่วนบนของคอมีเอี๊ยมหนัง ลำตัวยาวปานกลางหน้าอกค่อนข้างยาว แต่แคบกระดูกใหญ่และหนักเนื้อมีสีขาว ขนของห่านสิงโตมีสีเทาเข้มซึ่งคิดเป็นสัดส่วนของประชากรส่วนใหญ่บางคนมีขนสีขาวสีน้ำตาล เมื่อโตเต็มที่ตัวผู้มีน้ำหนัก 6, 0 กก. / หัวตัวเมียหนัก 5, 0 กก./ลูก

ชื่อวิทยาศาสตร์ของ นกขุนทอง คือ Gracula Religiosa ชื่อภาษาอังกฤษคือ Hill Myna นกขุนทอง เป็นนกขนาดเล็กในวงศ์นกกิ้งโครง (Family Sturnidae) ด้วยเหตุนี้ นกขุนทอง จึงมีเสียงที่ชัดเจนฮัมเพลงและร้องเพลงหรือไม่น้อยไปกว่านกกิ้งโครง เร็วที่สุดเท่าที่ 1758 Dipper ถูกค้นพบเป็นครั้งแรกและอธิบายใหม่โดย Linnaeus นักพฤกษศาสตร์ที่มีชื่อเสียง

นกขุนทอง มีถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และเอเชียใต้ บ้านเกิดของพวกเขาคือเทือกเขาหิมาลัยของอินเดีย ครอบครัวนกกิ้งโครงอาศัยอยู่บริเวณเชิงเขาแห่งนี้มานาน

นกอัญชันเล็ก เป็นวงศ์ของนกขนาดเล็กถึงขนาดกลางที่มีสมาชิกจำนวนมาก ครอบครัวนี้มีความหลากหลายค่อนข้างสูงและนกในวงศ์นี้ ได้แก่ หงอนนกกาเหว่าและนกกิ้งโครง ที่อยู่อาศัยของพวกมันอยู่ในพื้นที่ที่มีหญ้าปาล์มหนาแน่นปลากุ้งกบและไส้เดือนจำนวนมาก ผู้ชายและผู้หญิงเหมือนกัน แต่ผู้ชายมีศีรษะที่ใหญ่กว่า วางไข่ 4 ถึง 6 ฟอง

กระรอกดิน อยู่ในตระกูลสัตว์ฟันแทะซึ่งชอบกินผักรากผลไม้และแมลงขนาดเล็ก พวกมันชอบอยู่ในถ้ำใต้ดินอยู่เป็นกลุ่มเป็นฝูงหรืออยู่ในคู่ครอง พวกเขาให้กำเนิดตลอดทั้งปีครอกละ 2-8 ลูกขึ้นอยู่กับเงื่อนไขและสภาพแวดล้อมที่ลูกช้างคลอดมากหรือน้อย

เสียงที่ผ่านการประมวลผลช่วยขจัดเสียงรบกวน เหมาะสำหรับกับดักเป็ดน้ำและเพื่อล่อให้เป็ดมาหาพวกมัน โปรดแบ่งปันเว็บไซต์ของเราเพื่อช่วยให้เราเติบโตเพื่อชุมชน

ตัวเต็มวัย: หัวมีสีเทาคอและอกตัดกับลำตัวด้านบนสีน้ำตาลเข้มและมีสีน้ำตาลแดงใต้อกและท้อง ส่วนบนของหางเป็นสีดำซีดมีแถบสีขาวแคบ ๆ หลายแถบ โดยทั่วไปแล้วนกตัวเมียจะมีขนสีน้ำตาลแดงเหนือลำตัวและด้านล่างสีเขียวอ่อนมีลายทั้งตัว หางมีลายเส้นหนาโดดเด่น นกวัยอ่อน: คล้ายกับขนนกตัวเมีย แต่เบากว่าและมีจุดสีขาวที่ท้ายทอย

นกพญาไฟคอเทา กินแมลงเป็นหลักเมื่อพวกมันล่าพวกมันมักเกาะอยู่บนกิ่งไม้ที่มีใบไม้น้อย ๆ ระบายอากาศจากนั้นมองไปรอบ ๆ เมื่อพวกมันเห็นเหยื่อมันจะเริ่มบินไปรอบ ๆ เหยื่อเพื่อจับเหยื่อ. ฤดูทำรังมักจะเกิดขึ้นแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ แต่เป็นที่นิยมในเดือนกุมภาพันธ์ถึงสิงหาคมของทุกปี แม่นกแต่ละชุดวางไข่ 3-8 ฟอง พ่อแม่ผลัดกันฟักไข่จนกระทั่งไข่ฟักเป็นตัว

ขนาดตัว 28 ซม. โดยทั่วไปมีสีเหลือง แถบสีดำยื่นออกมาจากดวงตาบริเวณท้ายทอย จะงอยปากสีชมพูขาสีเทาสีเขียวปีกและหางสีดำ ขนของตัวเมียมีสีเขียวมีแถบสีดำบาง ๆ จำนวนมาก เสียง: ฟังดูเหมือนเป่าขลุ่ย สถานะ: ค่อนข้างธรรมดา การตั้งถิ่นฐานสามารถเข้าถึงความสูงประมาณ 1,500 เมตร ที่อยู่อาศัย: พุ่มไม้รองพื้นที่ดอนป่าชายเลนพุ่มไม้ชายฝั่งและพื้นที่ป่าอื่น ๆ

เสียงเหมือนหนูมันชัดเจนและดังมาก เหมาะสำหรับดักจับกระรอกดึงดูดกระรอกเข้ามา นอกจากนี้เขาสามารถล่อลวงแมวและงู

พญากระรอกดำ ชื่อวิทยาศาสตร์ Ratufa bicolor เป็นกระรอกต้นไม้ชนิดหนึ่งในสกุล Ratufa พบในป่าทางตอนเหนือของบังกลาเทศอินเดียตะวันออกเฉียงเหนือเนปาลตะวันออกภูฏานจีนตอนใต้พม่าลาวไทยมาเลเซียกัมพูชาเวียดนามและอินโดนีเซียตะวันตก