เสียง นกอัญชันคิ้วขาว (ล่าสุดและเสียงชัดเจน)

ของครอบครัวนกกาเหว่าที่มีขนาดลำตัวเล็กกว่านกกาเหว่า จดจำได้ง่ายด้วยลำตัวสีน้ำตาลแดงเทาอมแดง มีขอบสีดำรอบคอ พวกมันอาศัยอยู่เป็นฝูงกินถั่วผลไม้และเมล็ดธัญพืช ทำรังบนกิ่งไม้ที่มีใบไม้น้อยใกล้ทุ่งนาหรือทุ่งหญ้าโล่งเพื่อความสะดวกในการหาอาหาร พวกมันวางไข่ 2 ฟองวาง 2 ครั้งต่อปี

พังพอนหรือที่เรียกว่า ชะมดเช็ด (บางท้องถิ่นมีชื่อเรียกต่างกันสำหรับสัตว์ชนิดนี้) เป็นสัตว์กินเนื้อชนิดหนึ่ง (canrivora) วงศ์ชะมด (viveridae) วีเซิลมีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Vivericula indica (อ้างอิงจาก desmarest, 1817). อาศัยอยู่ในพื้นที่ที่มีป่าทึบและมีแหล่งอาหารที่อุดมสมบูรณ์ ชะมดเช็ด กินถั่วต้นไม้ผักผลไม้และผักบางชนิดรวมถึงสัตว์ด้วย ปัจจุบันสัตว์ชนิดนี้ถูกเลี้ยงเพื่อสร้างสัตว์เลี้ยงซึ่งมีส่วนช่วยในการสร้างเศรษฐกิจครอบครัวที่มีประสิทธิภาพ

เสียงไก่ป่าเสียงมาตรฐานถูกประมวลผลเพื่อขจัดเสียงรบกวน เหมาะสำหรับดักไก่ป่า ล่อและกระตุ้นไก่ป่าหาพื้นที่กับดัก

อึ่งอ่างบ้าน เป็นสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบกและอาศัยอยู่ในบ่อน้ำท่วมทะเลสาบและหลุมฝังกลบ สัตว์ชนิดนี้มีชั้นลื่นเหมือนปลาพื้นผิวหนังมีชั้นเมือกเรียบ อึ่งอ่างบ้าน สามารถอยู่ได้ในน้ำจืดเท่านั้นเพราะน้ำเกลือจะตาย สัตว์ชนิดนี้มักส่งเสียงเรียกหาเพื่อนในคืนที่มืดมิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่มีน้ำท่วมบ่อทะเลสาบ ... สัตว์เหล่านี้กินอาหารเช่นมดมีปีกไส้เดือนตัวหนอนหนอนผีเสื้อและแมลงที่เคลื่อนไหวได้ทั้งหมด

ขน หมาหริ่งพม่า มีหลายสีส่วนหลังและแขนขาด้านนอกมีสีเทาอ่อนหรือน้ำตาลอมเหลืองสีเทาม่วงเข้มถึงดำขำหัวและคอมีสีเข้มกว่าด้านหลัง มีแถบสีขาวหรือสีขาวคล้ายน้ำนมจากด้านบนของศีรษะถึงกลางหลัง มีจุดสีขาวหรือสีขาวขุ่นที่หน้าผากหลังตาหน้าหูแก้มและลำคอ. ลำตัวด้านล่างมีสีขาวซีดขาวอมเหลืองอบเชยไปจนถึงสีเหลืองแอปริคอทตั้งแต่กรามคอท้องและโคนหาง ปลายขนหางมีสีขาวอมเทาหรือสีเหลืองครีมงอกไปข้างหลังโทนสีอ่อน

นกแอ่น เป็นนกที่อาศัยอยู่บนท้องฟ้าบินได้สูงมากและมักจะเดินทางเป็นฝูงและฝูง อาหารของนกส่วนใหญ่คือฟองอากาศแพลงก์ตอนและสารประกอบขนาดเล็กจำนวนหนึ่งที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า นกแอ่น มักทำรังในถ้ำหุบเหวหิน ปัจจุบันนกชนิดนี้ถูกสร้างขึ้นโดยผู้คนเพื่อสร้างรังเพื่อเลี้ยงพวกมันเพื่อทำรัง รังนกมีคุณค่าทางโภชนาการสูงมากและเป็นที่ชื่นชอบของคนจำนวนมาก การทำฟาร์มรังนกค่อยๆกลายเป็นงานที่น่าสนใจและสร้างรายได้ให้กับผู้คนมากมาย

นกจาบคาหัวสีส้ม กินอะไร? อาหารของพวกมันส่วนใหญ่เป็นแมลงโดยเฉพาะอย่างยิ่งผีเสื้อแมลงปอเห็บปลวกจิ้งหรีดและแมลงวันผลไม้โดยเฉพาะผึ้งและตัวต่อซึ่งบินผ่านอากาศ ในการหาอาหารเมื่อเจอนกที่เร็วพอ ๆ กับการตัดผึ้งจะถูกจับด้วยจะงอยปากที่แข็ง พิษของผึ้งจะถูกกำจัดออกโดยนกโดยการแปรงผึ้งกับพื้นผิวที่แข็งอย่างแรงอาจกล่าวได้ว่าผึ้งเป็นอาหารหลักของนกชนิดนี้คิดเป็นประมาณ 80%

นกยางกรอกพันธุ์จีน เป็นญาติกับนกกระสาขาว แต่พี่ชายตัวนี้มีลำตัวเล็กกว่านกกระสาขาวและพวกมันไม่อพยพ นกยางกรอกพันธุ์จีน มักอาศัยอยู่ในทุ่งที่มีต้นอ้อกกและต้นไม้บาง ๆ นกชนิดนี้มีท่าทางที่ช้าและมีนิสัยชอบยืนนิ่งและรอให้ปลาขึ้นจากน้ำเพื่อหายใจเอาออกซิเจน นกยางกรอกพันธุ์จีน จึงใช้จงอยปากของมันทันทีเพื่อจับเหยื่ออย่างรวดเร็ว

นกอีเสือ เป็นนกในตระกูลสแปร์โรว์ นกชนิดนี้เป็นนกขนาดเล็ก (น้ำหนักเพียง 70 กรัม) แต่มีความโดดเด่นเนื่องจากมีนิสัยชอบล่าสัตว์เป็นพิเศษ นกอีเสือ ถือเป็นภัยคุกคามต่อนักล่านกประดับ

พันธุ์นี้กระจายอยู่ทั่วไปทั่วเอเชียยุโรปและอเมริกาเหนือ ในประเทศไทยมีคนเลี้ยงนกชนิดนี้น้อยมาก โดยรวมแล้วนี่เป็นนกที่น่าสนใจ นกเหล่านี้มีบุคลิกที่พิเศษมากพวกมันมักจะแขวนคอเหยื่อไว้บนกิ่งไม้จนร่างกายแห้งและตาย

นกยางเปีย มีขนสีขาวจะงอยปากสีดำและขาสีดำ นกเหล่านี้หากินในทุ่งนาหนองน้ำและทะเลสาบเป็นหลัก กินปลากุ้งหอยทากจิ้งหรีดหนอน ... มักทำรังบนกิ่งไม้สูงและมักจะอาศัยทำรังเป็นกลุ่ม