คางคกเป็นญาติของกบทองสัมฤทธิ์ แต่คางคกมีผิวหยาบและมีท่าทางที่ช้ากว่ากบ คางคกมักจะร้องไห้ในคืนที่ฝนตกเพื่อเรียกหาคู่นอน คางคกกินแมลงขนาดเล็กและสัตว์ขนาดเล็กบางชนิดเป็นหลัก. ผิวหนังของคางคกมีสารพิษสูงโดยเฉพาะคางคกจะมีพิษมากที่สุดเมื่อคางคกตั้งท้อง ไข่คางคกมีพิษร้ายแรงและสามารถฆ่าคนได้หากกินเข้าไป

นกการ้อง เป็นนกที่เกี่ยวข้องกับความโชคร้ายโดยมีความคิดว่าอีกาเป็นนกที่นำโชคร้ายมาให้ นกชนิดนี้แตกต่างจากนกชนิดอื่น ๆ เนื่องจาก นกการ้อง ชอบกินซากศพที่มีกลิ่นเหม็น พวกมันกินทั้งพืชและสัตว์ นอกจากนี้นกตัวนี้ฉลาดจริงๆ มีการทดลองมากมายที่พิสูจน์ว่า นกการ้อง เป็นเจ้าแห่งความฉลาดอย่างแท้จริง

นกกก เป็นนกหายากที่อยู่ในรายการอนุรักษ์การสืบพันธุ์ ปัจจุบันนกเหล่านี้มีน้อยมากในป่าเนื่องจากการล่าสัตว์อย่างผิดกฎหมาย นกกก ที่หายากที่สุดคือจงอยปาก หลายคนเชื่อว่าจงอยปาก นกกก สามารถนำโชคมาให้พวกเขาได้ จากนั้นพวกเขาก็ใช้ทุ่นระเบิดเป็นจี้

นกหกเล็กปากแดง อยู่ในตระกูลนกแก้ว แต่ขนาดของ นกหกเล็กปากแดง นั้นค่อนข้างเล็กเมื่อเทียบกับญาติของมัน พวกมันมีขนสีเขียวสดใสจะงอยปากและขาสีแดงสดและเป็นที่รู้จักกันในท้องถิ่นว่านกแก้วจงอยปากแดง อาหารของพวกเขาประกอบด้วยผลไม้ป่าดอกไม้และถั่วบางชนิดแม้กระทั่งสัตว์ตัวเล็ก ๆ นกหกเล็กปากแดง มักพบตามขอบป่าและสถานที่ที่มีต้นไม้เขียวขจีและแหล่งอาหารที่อุดมสมบูรณ์เช่นผลไม้สุก

ชื่อวิทยาศาสตร์ของ นกขุนทอง คือ Gracula Religiosa ชื่อภาษาอังกฤษคือ Hill Myna นกขุนทอง เป็นนกขนาดเล็กในวงศ์นกกิ้งโครง (Family Sturnidae) ด้วยเหตุนี้ นกขุนทอง จึงมีเสียงที่ชัดเจนฮัมเพลงและร้องเพลงหรือไม่น้อยไปกว่านกกิ้งโครง เร็วที่สุดเท่าที่ 1758 Dipper ถูกค้นพบเป็นครั้งแรกและอธิบายใหม่โดย Linnaeus นักพฤกษศาสตร์ที่มีชื่อเสียง

นกขุนทอง มีถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และเอเชียใต้ บ้านเกิดของพวกเขาคือเทือกเขาหิมาลัยของอินเดีย ครอบครัวนกกิ้งโครงอาศัยอยู่บริเวณเชิงเขาแห่งนี้มานาน

นกเขียวคราม ชื่อวิทยาศาสตร์ Irena puella เป็นนกชนิดหนึ่งในวงศ์ Bluebird นกชนิดนี้พบได้ในป่าทั่วเอเชียใต้เขตร้อนจากเชิงเขาไฮมาลายาอินเดียและศรีลังกาทางตะวันออกผ่านอินโดจีนหมู่เกาะซุนดาใหญ่และปาลาวัน. นกเขียวคราม มีขนสีฟ้าสวยงามมากปัจจุบันนกชนิดนี้หายากเพราะจำนวนนกในป่ามีน้อยมากเนื่องจากมีการล่าอย่างผิดกฎหมาย นกชนิดนี้ถูกระบุว่าเป็นนกที่ไม่ล่าสัตว์เพื่อการอนุรักษ์พันธุ์

ตัวเต็มวัย: หัวมีสีเทาคอและอกตัดกับลำตัวด้านบนสีน้ำตาลเข้มและมีสีน้ำตาลแดงใต้อกและท้อง ส่วนบนของหางเป็นสีดำซีดมีแถบสีขาวแคบ ๆ หลายแถบ โดยทั่วไปแล้วนกตัวเมียจะมีขนสีน้ำตาลแดงเหนือลำตัวและด้านล่างสีเขียวอ่อนมีลายทั้งตัว หางมีลายเส้นหนาโดดเด่น นกวัยอ่อน: คล้ายกับขนนกตัวเมีย แต่เบากว่าและมีจุดสีขาวที่ท้ายทอย

เพศผู้: หัวสีดำมีแถบสีขาวด้านหลังดวงตาและมีเครื่องหมายสีเหลืองเข้มบนขนระดับตติยภูมิ ตัวเมีย: หัวและหลังโดยทั่วไปเป็นสีเทา ทั้งสองมีท้องสีขาว
นกชนิดนี้ไม่ค่อยมีใครเก็บไว้เพราะเก็บยากมาก แต่ที่เวียดนามชอบนกชนิดนี้มาก

ขนาดตัว 20 ซม. จดจำได้ง่ายเนื่องจากลักษณะหงอนสีเทาที่ด้านหลังและส่วนหัวมีสีเหลืองใต้หาง แก้มเด็กไม่มีจุดสีเหลืองส่วนล่างของหางมีสีเหลืองซีดและเทา ร้องไห้: เพลงนี้ตลก (bulbi-bulbit bulbi-bulbit)
การกระจายพันธุ์: ในทุกภูมิภาคของประเทศ
สถานะ: พวกมันอาศัยอยู่และทำรังอยู่ทุกหนทุกแห่ง จำนวนมากมักพบเมื่อพวกมันกินอาหารเป็นฝูงใหญ่ในช่วงฤดูผสมพันธุ์ หมู่บ้านพื้นที่เพาะปลูกป่าละเมาะและขอบป่าสามารถขึ้นไปถึงระดับความสูงประมาณ 1,400 เมตร

นกแอ่น เป็นนกที่อาศัยอยู่บนท้องฟ้าบินได้สูงมากและมักจะเดินทางเป็นฝูงและฝูง อาหารของนกส่วนใหญ่คือฟองอากาศแพลงก์ตอนและสารประกอบขนาดเล็กจำนวนหนึ่งที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า นกแอ่น มักทำรังในถ้ำหุบเหวหิน ปัจจุบันนกชนิดนี้ถูกสร้างขึ้นโดยผู้คนเพื่อสร้างรังเพื่อเลี้ยงพวกมันเพื่อทำรัง รังนกมีคุณค่าทางโภชนาการสูงมากและเป็นที่ชื่นชอบของคนจำนวนมาก การทำฟาร์มรังนกค่อยๆกลายเป็นงานที่น่าสนใจและสร้างรายได้ให้กับผู้คนมากมาย